پرنده فقط یک پرنده بود

پرنده گفت : (( چه بویی ، چه آفتابی ، آه بهار آمده است ، و من به جستجوی جفت خویش خواهم رفت . ))

پرنده از لب ایوان پرید ، مثل پیامی پرید و رفت

          پرنده کوچک بود

                    پرنده فکر نمی کرد

                              پرنده روزنامه نمی خواد

                                        پرنده قرض نداشت

                                                  پرنده آدم ها را نمی شناخت

          پرنده روی هوا

                    و بر فراز چراغ های خطر

                              در ارتفاع بی خبری می پرید

                                        و لحظه های آبی را

                                                 دیوانه وار تجربه می کرد

                                                           پرنده آه ، فقط یک پرنده بود

شعر : فروغ فرخزاد